విన్నకోట నరసింహా రావు తెలుగు బ్లాగుల వ్యాఖ్యలు
“జిలేబి” గారు incorrigible.
అన్నిటా తనదే చివరి మాట అవాలని తాపత్రయ పడుతుంటారు.
రెడ్డి గారు ……. “ఎంబసీలో పని చేసేవారు”.
అంటే IFS ఆఫీసరాండీ భండారు వారూ ?
శర్మ గారు,
// “ టపాలకీ మన్నా వచ్చే రోజులొస్తాయి,తప్పదు.” //
నో, వీల్లేదు వీల్లేదంతే.
శర్మ గారు,
// “ వయసుండగానే చూడాల్సినవి చూసెయ్యండి, “ //
చాలా కరక్ట్ గా చెప్పారు. వయసయి పోయిన తరువాత యాత్రలంటూ దేశం మీద పడితే ఆయాసం, నీరసమూ తప్ప మరేమీ ఒరగదు.
అందుకే వయసులో ఉన్న కుర్ర జంటలకు నేనదే చెబుతుంటాను - తీర్థయాత్రలు కూడా ఈ వయసులోనే చేసెయ్యండి, ముసలితనం మీద పడేదాకా ఆగకండి - అని.
అన్నట్లు ఈ రోజుల్లో కూడా అంబష్ఠులు ఇంటికొచ్చి చేస్తున్నారా ? అదంతా మరొక యుగపు విధానం అనుకున్నానే.
మరి మీ అంబష్ఠుడు మీకు పిలక పెట్టాడా, శర్మ గారు ? 🙂
// “ అంతవరకూ ఆ డాక్టరు గారు విదేశాలలో పనిచేసి వచ్చారు.” //
అద్గదీ సంగతి. అందుకేనేమో డాక్టర్ గారి పద్ధతి విభిన్నంగా ఉండింది 👏.
ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నట్లున్న రాయపాటి వారి ఆతిధ్యం మీరు వారికి మాస్కోలో ఓ పూట తెలుగు భోజనం పెట్టినందుకే ? గొప్ప వ్యక్తిత్వం 🙏.
// “వారి యింకో టపాలో విశదీకరించేరండి
ఇలా మతిమరుపైతే ఏలా” //
(Ref :: జీరో 112 క్రింద కామెంట్లు)
అయ్యో అలాగా.
గుండె జబ్బు, కాన్సర్లు అంతే అనుకుంటాను - చెప్పా పెట్టకుండా బయట పడతాయి.
చిదంబరం రహస్యమేమీ ఉన్నట్లు లేదు, శర్మ గారు.
మీకు తెలియనిదేముంది, ఛత్రపతి శివాజీ వారసుడు శంభాజీ మహరాజ్ మొగలాయీలను ఎదిరించి మరాఠా పోరాటం కొనసాగించి నిలబడ్జాడు. కొంతకాలం పోరాటం చేసిన తరువాత నమ్మకద్రోహం వలన పట్టుబడ్డాడు. చిత్రహింసల తరువాత శిరచ్ఛేదం చేయించాడు ఔరంగజేబు. ఈ మధ్య విడుదలయిన హిందీ చిత్రం “ఛావా” కథ ఇదేనట మీరన్నట్లు.
సదరు ఔరంగజేబు సమాధి మహారాష్ట్రలోనే ఒక ఊరిలో ఉందిట (ఢిల్లీలోనో, ఆగ్రాలోనో, ఆఫ్ఘనిస్తాన్ లోనో కాకుండా). “ఛావా” సినిమా వచ్చిన దరిమిలా ఆ సమాధిని తొలగించాలని ఆందోళన మొదలైంది. దాని పర్యవసానమే ఈ అల్లర్లు, హింసనట.
కామరాజ్ నాడార్ కు హిందీ భాష తెలుసునా ? ఆయనకు తమిళం తప్ప ఇతర భాషలేవీ రావని నేను విన్నది.
మాస్టారు, మరి ఆ దారం తెగిన గాలిపటాలు ఎగిరి ఎక్కడ చిక్కుకుంటాయో అన్నదొక పెద్ద సమస్య.
Did you ?
Anyway what was so “elementary” about it ?
అయినా పిల్లలు చూస్తూ నిలబడ్డారు గానీ వెంటనే అందరూ కలిసి పాట పాడుతూ (వాళ్ళు అంత అభిమానించే సినిమాల్లో లాగా) పరుగున వెళ్ళి హెడ్ మాస్టర్ గారి కాళ్ళ మీద పడలేదే 🤔 ?
అలనాడు తనకు అగ్రపూజ చెయ్యలేదని నిండు సభలో నానా రభస చేసిన శిశుపాలుడు …. అతను, అతని అంశ గలవారు కలియుగంలో వ్యాపారస్తుడిలాగాను, సినిమా వారి లాగాను అవతారమెత్తి, జనాల్ని మాయాజాలంలో పడేసి సమాజంలో అగ్రస్థానానికి ఎగబాకారు. వాళ్ళకి అగ్రపూజలు అందిస్తున్నారు నాయకులు. తమ వ్యాపారాభివృద్ధికై రకరకాల మార్గాలు కనిపెడుతూ పిల్లల్ని ప్రభావితం చేస్తున్నారు. క్లాసులో టీచర్లని / లెక్చరర్లని అవమాన పరుస్తూ మాట్లాడడం అందులో ఒక భాగం. పిల్లలు అదే నేర్చుకుంటున్నారు మా స్టారు (సారు కాదు) అనుకుంటూ.
మరొక ప్రధాన కారణం సోకాల్డ్ సైకాలజిస్టులు నానా రకాల థియరీలు చెబుతూ పిల్లల్ని కొట్టకూడదు తిట్టకూడదు అని నీతులు చెప్పడం మొదలెట్టారు. వాటిని ఫాలో అయిపోతున్నారు ప్రభుత్వాలు, టీచర్లు.
అందుకే ఇలా “తోటకూరనాడైనా చెప్పలేదే” అన్నట్లు తయారవుతున్నారు పిల్లలు.
మా చిన్నతనంలో స్కూల్లో మాస్టార్లు, ఇంటి దగ్గర తల్లిదండ్రులు అన్నగార్లు ఒక్కటిచ్చారంటే చుట్టూ ఉన్న లోకం కాసేపు పంచరంగుల్లో కనబడేది.
ఛార్లెస్ డికెన్స్ గారి (Charles Dickens) నవలల్లో ఇంగ్లండ్ లోని 19వ శతాబ్దపు స్కూళ్ళ పద్ధతులు వర్ణిస్తాడు చూడండి, అలా ఉండేదిట ఒకప్పుడు.
తప్పెవరిది అంటారా ? ఆధునిక కాలపు జనాలదే, ఎనీ డౌట్ ?
// “…….. తేరుకున్న తర్వాత, వాళ్ళింటికి దగ్గరలో వున్న మెట్రో స్టేషన్ నుంచి ఆఫీసుకు వెళ్లాను.” //
మరి గ్లౌస్ (gloves) లేకుండానే 😀 ? ఫోన్ బూత్ లో మర్చిపోయానన్నారు కదా 🙂 ?
సమోవర్ (samovar) అంటే ఇదా? పెద్ద సైజు సాలంకృత tea pot లా ఉందే 🤔 ?
నేనింతకాలం సమోవర్ అంటే చిన్న సైజు స్టవ్ అనుకున్నాను 🙂.
// “ దిగేవాళ్ళు ఒక పక్క నుంచి దిగుతుండగానే మరో పక్కనుంచి ఎక్కేవాళ్ళు ఎక్కడం,” //
// “ సరే ఇప్పుడు ఇవన్నీ హైదరాబాదు వాసులకు కూడా అందుబాటులోకి వచ్చాయి అనుకోండి” //
————-
వచ్చాయి, వచ్చాయి … కానీ క్రమశిక్షణ మాత్రం రాలేదు.
దిగేవాళ్ళని దిగనివ్వకుండా ఎక్కేవాళ్ళు వరసగా అడ్డుగోడలా నిలబడతారు. ఇది మాత్రం బాగా // వచ్చింది//. దిగేవాళ్ళలో బలహీనులు దిగలేక రైల్లోనే ఉండిపోవడం, రైలు కదిలిపోవడం చాలా సాధారణంగా జరిగే వ్యవహారం మన దేశంలో. మనకు మెట్రో అయినా ఒకటే, సిటీ బస్ అయినా ఒకటే రూటు బస్ అయినా ఒకటే (నా చిన్నప్పటి నుంచీ చూస్తున్నాను, ఏ మాత్రం మార్పు లేనిది రూటు బస్సులో ఎక్కే పద్ధతి 😒). విమానంలో కూడా అంతే - వెనక వరసల వాళ్ళు తోసుకుంటూ ముందరికి వెళ్ళే ప్రయత్నం చేస్తుంటారు. పాశ్చాత్య దేశాల్లో నేను గమనించింది సీట్ల వరసలో దిగుతారు.
నా అభిప్రాయంలో ఆ దేశాలకు మన దేశానికీ పెద్ద తేడా.మన పొంగిపొర్లే జనాభా - క్రమశిక్షణ గానీ, శుభ్రత గానీ అమలు పరచే ప్రయత్నాలకు. దీనికి తోడు నా ఫాన్స్, నా స్టైలు అంటూ నానా చెత్త ప్రవర్తనని గ్లోరిఫై చేస్తూ చూపించే మన హీరోలు.